22 czerwca 1941 r. Rzesza Niemiecka dokonuje inwazji na Związek Radziecki. Do końca wojny Wehrmacht wziął do niewoli około 5,7 miliona żołnierzy i kobiet Armii Czerwonej. Ich traktowanie jest karygodne. Postawy antybolszewickie i rasistowskie odgrywają równie dużą rolę jak interesy militarne i gospodarcze reżimu nazistowskiego. W sumie ginie ponad trzy miliony radzieckich jeńców wojennych. Duża część z nich zostaje zastrzelona. Większość z nich umiera z głodu i chorób na skutek zupełnie nieodpowiedniej opieki, zwłaszcza wiosną 1942 r. W Związku Radzieckim ci, którzy przeżyli, muszą zmierzyć się z nieufnością władz. Są oni powszechnie podejrzewani o zdradę i od dziesięcioleci znajdują się w niekorzystnej sytuacji społecznej.

Z ponad trzema milionami zabitych radzieccy jeńcy wojenni stanowią jedną z największych grup ofiar niemieckich masowych zbrodni. Jednak do dziś mało kto o nich pamięta.

Wystawa stanowi pierwsze wprowadzenie do tematu. Dziewięć rozdziałów zawiera przegląd tematyczny aż do współczesności, biografie przedstawiają indywidualne losy, mapa Europy pokazuje wybrane miejsca obozów i liczbę ofiar, a stacje multimedialne umożliwiają badanie wybranych miejsc pamięci i źródłowo-krytyczną analizę fotografii.

Wystawie towarzyszyć będzie cykl wykładów. Terminy i tematy oraz dalsze informacje można znaleźć tutaj: https://www.museum-karlshorst.de/dimensionen-eines-verbrechens

Partnerami współpracującymi w tym projekcie są: Muzeum Niemiecko-Rosyjskie Berlin-Karlshorst, Niemiecki Instytut Historyczny Moskwa, Miejsce Pamięci Obozu Koncentracyjnego Flossenbürg, Fundacja Miejsc Pamięci Dolnej Saksonii, Niemiecka Komisja Grobów Wojennych

Wspierany przez partnerów współpracy i: Federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych, pełnomocnik rządu federalnego ds. kultury i mediów