Tytuł wystawy dosłownie oznacza "podwójny nacisk" i odnosi się do wspólnej prezentacji obiektów projektowych z kolekcji Kunstgewerbemuseum oraz prac artysty Luca Wolffa. Nacisk położony jest na wzajemne relacje między prezentowanymi eksponatami.

Otwartość zamkniętych przestrzeni i przepuszczalność ich zamkniętych granic są głównymi tematami w twórczości artystycznej Luca Wolffa. Liczne serie obrazów zostały stworzone jako "WALLPAPERS" z zamiarem złagodzenia nieprzenikalności i nieprzejrzystości sztywnych ścian za pomocą rozległych malowideł ściennych. Polega to na łączeniu kilku podobnych prac na papierze w większe jednostki, które nadają nową jakość ścianom, na których są rozłożone.

Tapeta może składać się nawet z 80 wielkoformatowych prac wykonanych akwarelą lub tuszem - wszystkie są unikatowe. Na przykład Luc Wolff układa prace na papierze w czterech rzędach po dwadzieścia sztuk, tworząc zespół zajmujący prawie 30 metrów kwadratowych powierzchni ściany. Obrazy Luca Wolffa charakteryzują się prymitywnymi, pozornie organicznymi formami, które są zorganizowane w rozległe struktury i często przypominają wielowarstwową, półprzezroczystą tkaninę.

Obiekty projektowe jako odpowiedniki

Luc Wolff zestawia swoje WALLPAPERS z wybranymi obiektami designerskimi - przede wszystkim krzesłami z kolekcji KGM. Oprócz projektów Donalda Judda (Chair #84/85, 1982) i Konstantina Grcica (Magis Chair One, 2003), są to m.in. sztaplowane krzesło Bofinger Helmuta Bätznera i sztaplowane krzesło DSS Ray & Charlesa Eamesów.

W zestawieniu i współistnieniu malarstwa, które jest określane jako "tapeta", i mebli do siedzenia, które stoją na cokołach, walka o znaczenie i znaczenie staje się rozpoznawalna. Wykracza ona daleko poza możliwości formalnego odniesienia do tego, co powtarzalne, seryjnie produkowane i redukowane. Tutaj tapeta i krzesło są zarówno malarstwem, jak i rzeźbą, są jednocześnie i w równym stopniu funkcjonalnym designem i sztuką konceptualną.

W zestawieniu tych eksponatów można ponownie przeanalizować rzekomo wyjaśnioną relację między sztuką użytkową i wolną, a także na nowo pobudzić dialog na temat ich roli i znaczenia w kontekście muzealnym.

Luc Wolff

Luksemburski artysta Luc Wolff mieszka i pracuje w Berlinie od końca lat 80-tych. Jego twórczość obejmuje prace site-specific, głównie tymczasowe interwencje w przestrzeni publicznej, prace związane z architekturą i obrazy. Wolff zyskał międzynarodowe uznanie dzięki swojej pracy "Magazzino" na Biennale w Wenecji w 1997 roku jako oficjalny przedstawiciel Luksemburga.

Poznaj artystę

W dwie pierwsze soboty maja, 3 i 10 maja 2025 r., Luc Wolff będzie obecny na wystawie od 3 do 6 po południu.

Wystawa specjalna Muzeum Sztuki Dekoracyjnej - Muzeów Narodowych w Berlinie