Jak wyglądają miejsca, w których dzieci i młodzież uczą się i spotykają na co dzień? Na przykładzie szkoły Waltera Gropiusa studenci Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Poczdamie badają znaczenie architektury dla edukacji i społeczności oraz wartość powojennych modernistycznych budynków dla dzisiejszych użytkowników w ramach artystycznego projektu badawczego.

Gropiusstadt zostało zaplanowane przez założyciela Bauhausu i architekta Waltera Gropiusa w latach 60. jako duże osiedle mieszkaniowe w południowo-wschodnim Berlinie. W jego centrum znajduje się szkoła Waltera Gropiusa, "szkoła pawilonowa" zaplanowana zgodnie z najbardziej innowacyjnymi względami pedagogicznymi, z inteligentnie zorganizowanymi budynkami klasowymi, warsztatami, otwartymi przestrzeniami i obiektami sportowymi. Wpisana na listę zabytków szkoła społeczna jest obecnie w opłakanym stanie. Osiedle Gropiusstadt zostało zbudowane w celu stworzenia nowoczesnej przestrzeni życiowej dla wielu ludzi. Nawet dziś problem mieszkaniowy w Berlinie nie został w żaden sposób rozwiązany, a szkoły są często w bardzo złym stanie. Co to oznacza dla naszego społeczeństwa?

Projekt wystawy został opracowany we współpracy z zaangażowanym dyrektorem szkoły, Larsem Neumannem, aby zwrócić uwagę na pilną potrzebę renowacji tego edukacyjnie i architektonicznie ważnego budynku. Wyniki zostały zaprezentowane przez studentów, którzy przez dwa semestry wspólnie prowadzili badania w ramach seminarium, zadawali pytania na miejscu, opracowywali pomysły, fotografowali i filmowali.

Kierownictwo projektu: Wiebke Loeper (profesor fotografii i dziekan Wydziału Wzornictwa Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Poczdamie), Friederike Holländer (kierownik ds. edukacji i działań zewnętrznych, Bauhaus-Archiv Berlin) i Nina Wiedemeyer (kurator kolekcji architektury, Bauhaus-Archiv Berlin).