Tegoroczna wystawa jednopokojowa koncentruje się na Marcie Liebermann, której 80. rocznica śmierci przypada w 2023 roku. Martha była uważana za powściągliwą publicznie i czujny umysł prywatnie, a także za ostrego krytyka sztuki swojego męża. Była znakomitą gospodynią, zaangażowaną w społeczność żydowską i cele charytatywne. Towarzyszyła Maxowi w trudnej wczesnej fazie jego kariery, jego sukcesach jako prezydenta Secesji i Akademii, a także w trudnych latach nazistowskiej dyktatury. Max Liebermann zmarł już w 1935 roku, ale Martha odczuła na własnej skórze wszystkie represje, którym poddawani byli żydowscy obywatele. Straciła szanowaną pozycję społeczną, jej dwa domy, cały majątek był stopniowo konfiskowany, a w końcu jej życie było zagrożone. Pomimo wsparcia ze strony Szwecji i Szwajcarii, nie otrzymała pozwolenia na wyjazd i uniknęła deportacji, popełniając samobójstwo 10 marca 1943 roku.

Wystawa koncentruje się na dwóch portretach pary Liebermannów wykonanych przez Szweda Andersa Zorna (1860-1920) w latach 90-tych XIX wieku. Zorn był dobrym przyjacielem Liebermanna, który wprowadził go do Berlińskiej Secesji, a później pomógł mu zostać członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego portret Marthy został zamówiony przez Maxa Liebermanna, który czuł, że nie jest w stanie oddać swojej żonie sprawiedliwości w malarstwie. na obrazie Martha staje przed nami jako elegancka, pewna siebie pani domu. Max Liebermann jest również przedstawiony przez Zorna jako prywatny mężczyzna w burżuazyjnym stroju towarzyskim, a nie jako malarz.

Martha zabrała ze sobą dwa obrazy Zorna, kiedy przeprowadziła się z Pariser Platz na Graf-Spree-Straße w 1935 roku. W tamtym czasie Martha Liebermann nie mogła wiedzieć, jaką rolę odegrają te obrazy w jej daremnych wysiłkach opuszczenia nazistowskich Niemiec.

Dzięki wystawom jednopokojowym Fundacja Bramy Brandenburskiej uzupełnia swoją stałą prezentację Liebermann's World, która jest poświęcona życiu, twórczości i domowi Maxa Liebermanna na Pariser Platz. W skondensowanej formie osobiste i prywatne sieci Liebermanna oraz ich artystyczne pogłosy są oświetlane na podstawie kilku prac. w latach 2019/20 pierwsza edycja została poświęcona Theodorowi Fontane, a następnie Richardowi Dehmelowi w 2022 roku.