Jeśli tak zwana norma zawsze wykluczała, to czy "dewiant" może być inkluzywny i bardziej gościnny? I jaką rolę mogą odegrać artyści w wyobrażaniu sobie odstępstwa od normy jako metody?

Osoba, która przekracza granice, która jest marginalizowana i wykluczona, nie musi prosić o przebaczenie, ponieważ jest "pracownikiem-gościem" lub jego potomkiem, ponieważ szuka schronienia, ponieważ nie wierzy w cudzego boga lub we własnych bogów i przodków, ponieważ jest queer, ponieważ pracuje na rzecz lepszego środowiska i przyszłości lub, krótko mówiąc, ponieważ jest uważana za odbiegającą od normy. Odchylenie, które nie ma na celu cofnięcia czegoś, ale raczej danie przestrzeni dla wielu możliwości współistnienia i wspólnoty, a nawet zazębiania się.

Haus der Kulturen der Welt (HKW) zaprasza ponad 50 artystów, naukowców i aktywistów z Berlina i całego świata do refleksji nad religijnymi, społecznymi, klasowymi, narodowymi, seksualnymi, dyscyplinarnymi i innymi formami transgresji i transgresji.

Poprzez serię dzieł sztuki, performansów i dyskusji, ten projekt badawczy i wystawienniczy zastanawia się nad naturą transgresji i kwestionuje zarówno normatywność, jak i struktury, które ją podtrzymują.

Projekt Forgive Us Our Trespasses dotyczy udaremniania i queerowania wszystkiego, co rości sobie prawo do normatywności. Chodzi o schylanie się, kroczenie krętymi ścieżkami życia, gubienie się i odnajdywanie drogi powrotnej. Chodzi o transgresję jako środek oporu - bez proszenia o przebaczenie.