Na początku XX wieku malarstwo przeszło głęboką zmianę. Artyści nie chcieli już przedstawiać tego, co widzialne. Dążyli do stworzenia nowego języka wizualnego, który zredukował ekspresję artystyczną do gry kolorów, linii i powierzchni. Abstrakcja geometryczna postrzegała te elementy jako język wizualny, który odzwierciedlał współczesny świat i przekraczał granice państw. Kosmos Kandinsky'ego. Abstrakcja geometryczna w XX wieku obejmuje sześć dekad i pokazuje, jak abstrakcja geometryczna we wszystkich swoich odmianach znalazła nowy wyraz w Europie i USA.

Zainspirowani zaawansowanymi technologiami i teoriami swoich czasów, w tym koncepcjami czwartego wymiaru i kontinuum czasoprzestrzennego, artyści rozszerzyli swoje rozumienie przestrzeni i czasu. Używając obrazów geometrycznych kształtów unoszących się w nieokreślonej przestrzeni, starali się przedstawić tematy kosmiczne i wyższe płaszczyzny duchowe. Centralną postacią tego ruchu artystycznego był Wassily Kandinsky, który położył jego teoretyczne podwaliny swoją pracą Point and Line to Surface.

Wystawa prezentuje 125 prac ponad siedemdziesięciu artystów, w tym Josefa Albersa, Sonii Delaunay, Barbary Hepworth, Wassily'ego Kandinsky'ego, El Lissitzky'ego, Agnes Martin, Pieta Mondriana, Bridget Riley, Franka Stelli i Victora Vasarely'ego. Wśród ponad trzydziestu międzynarodowych pożyczkodawców znajdują się Courtauld Gallery w Londynie, Whitney Museum of American Art i Solomon R. Guggenheim Museum w Nowym Jorku, National Gallery of Art w Waszyngtonie, Fondation Beyeler w pobliżu Bazylei, Fondation Gandur pour l'Art w Genewie i Peggy Guggenheim Collection w Wenecji.