Sezon kulturalny w Sacrow rozpoczyna się tej wiosny jubileuszową wystawą "Wojna i pokój? 100 lat Bernharda He isiga 1925-2025", celebrującą spuściznę artystyczną Bernharda Heisiga (1925-2011), jednego z najważniejszych malarzy w powojennej historii Niemiec. Wystawa jest kuratorowana i prezentowana przez CSR.ART i pokazywana przez Ars Sacrow e.V.

"Cieszymy się, że możemy pokazać tutaj prace Bernharda Heisiga. Sacrow to miejsce, w którym pęknięcia w niemieckiej historii są nadal odczuwalne. Dlatego ta wystawa jest szczególnie odpowiednia dla tego budynku" - mówi Ulrike Willlingmann, członek zarządu Ars Sacrow.

Bernhard Heisig skończyłby 100 lat 31 marca 2025 roku. Jako współzałożyciel szkoły lipskiej, Heisig jest jednym z najbardziej wpływowych artystów XX wieku. Jego prace powstały w obszarze napięcia między wojną, dyktaturą i zmianami społecznymi - temat, który nie mógłby być bardziej aktualny. Odzwierciedlają one nie tylko jego osobiste doświadczenia jako byłego ochotnika wojennego podczas II wojny światowej, późniejszego dyrektora Akademii Sztuk Wizualnych w Lipsku i funkcjonariusza NRD, ale także zbiorowe traumy niemieckiej historii. W szczególności jego intensywne zmagania z okropnościami wojny i badanie moralnej odpowiedzialności artysty w politycznie obciążonym środowisku sprawiają, że jego prace stanowią niezbędny wkład w niemiecką kulturę sztuki i pamięci.

"Chciałbym malować bardziej przyjazne obrazy" to tytuł jednej z późniejszych prac Bernharda Heisiga. Tytuł, który wydaje się być życiorysem - pewnym siebie, wyzywającym i zrezygnowanym jednocześnie. Bernhard Heisig, ten wielki niemiecki malarz, był postacią stulecia, współczesnym świadkiem par excellence, moralistą z doświadczenia." - Wolfgang Thierse, były przewodniczący niemieckiego Bundestagu, w swojej mowie pożegnalnej o Bernhardzie Heisigu, 2011 r

Bernhard Heisig jest uważany za jednego z założycieli i czołowych przedstawicieli Szkoły Lipskiej, ruchu nowoczesnego malarstwa od lat 70. do 80. XX wieku, który wyłonił się z malarzy działających głównie w Lipsku i uczynił to miasto szanowanym centrum sztuki. Niezależnie od stylu i pokolenia, szkoła lipska reprezentuje wysoki poziom artystyczny, połączony ze świadomą analizą społeczną, wykonaną z niezwykłym kunsztem. Wraz z Hansem Mayer-Foreytem, Wernerem Tübke i Wolfgangiem Mattheuerem, Bernhard Heisig jest zaliczany do założycieli Szkoły Lipskiej. Oprócz tematyzowania własnych, głównie wojennych doświadczeń, intensywnie angażował się w historię kultury, literaturę, teatr i muzykę w poszukiwaniu postaci identyfikacji - a być może także rozgrzeszenia. Otwarcie i szczerze przenosił te wewnętrzne zmagania na ekran.

Bernhard Heisig jak mało kto potrafił łączyć techniczną błyskotliwość, innowacyjny język formalny i głębię treści. Jego styl malarski charakteryzuje się ekspresyjnym, dynamicznym stylem przedstawiania z kontrastowymi kolorami i dogłębną analizą tematów społecznych i politycznych. Jego zdolność do łączenia klasycznych tradycji malarskich z nowoczesnymi tematami przy jednoczesnym uchwyceniu ducha czasów mówi o artyście, który nie tylko odzwierciedla swoje czasy, ale może również inspirować przyszłe pokolenia. To połączenie technicznej doskonałości, intelektualnej bystrości i trwałego wpływu na kulturę czyni Bernharda Heisiga wyjątkowym artystą swoich czasów.

Jubileuszowa wystawa w zamku Sacrow prezentuje starannie wyselekcjonowany wybór około 60 obrazów z rzadko pokazywanych wypożyczeń i kolekcji rodzinnych, a także 100 grafik, w tym rysunki przygotowawcze do słynnego portretu kanclerza Helmuta Schmidta. Ponadto prace rodziny Bernharda Heisiga są prezentowane na górnym piętrze zamku Sacrow, zapewniając rozszerzony wgląd w jego środowisko artystyczne i unikalny wgląd w artystyczną dynamikę rodziny artysty. Wystawę uzupełniają fotografie z dawnej klasy fotografii na Uniwersytecie Lipskim oraz z prywatnego archiwum.

Celem wystawy jest ukazanie twórczości Bernharda Heisiga jako zwierciadła niemieckiej historii i jej artystycznego ujęcia. Ideą wystawy jest wyjście poza zwykłą kontemplację sztuki i umożliwienie zwiedzającym głębokiej refleksji nad moralną odpowiedzialnością artysty i twórcy sztuki w czasach wojny i pokoju. Podkreśla się znaczenie sztuki jako sposobu radzenia sobie z przeszłością, jako pomocy w podejmowaniu decyzji dotyczących teraźniejszości i przyszłości oraz jako wkładu w dialog społeczny.

Przetłumaczono z DeepL