Wystawa jest poświęcona belgijskiemu architektowi Lucienowi Krollowi, który 13 marca obchodzi 95. urodziny. Oprócz historycznych materiałów wizualnych i aktualnych fotografii, po raz pierwszy zaprezentowane zostaną teksty przetłumaczone z języka francuskiego w towarzyszącej publikacji Lucien Kroll in Hellersdorf. Wystawa staje się konstruktywnym placem budowy, tak jak Kroll miał nadzieję, że będzie nim cała okolica

W 1994 roku, na zaproszenie spółdzielni mieszkaniowej WoGeHe, Lucien Kroll i jego Atelier d'Urbanisme, d'Architecture et d'Informatique (Biuro Urbanistyki, Architektury i Informatyki w Brukseli) mieli przemyśleć i przekształcić wielkoskalowe formy osiedli w Berlinie-Hellersdorfie. Była to część niedokończonej przebudowy osiedla, której towarzyszyły wówczas liczne projekty artystyczne.

Projekt Krolla z 1994 roku stanowi przykład wizji przyszłości dużych osiedli mieszkaniowych na obrzeżach naszych miast, która nie straciła nic ze swojej aktualności. Atelier Kroll opracowało architektoniczny i ekologiczny zestaw narzędzi, który miał umożliwić firmie WoGeHe ostrożne i inteligentne reagowanie na wszystkie przyszłe zmiany zachodzące na tym dużym osiedlu w ciągu kolejnych 25 lat. Zaproponował on stopniowe przekształcanie osiedla w Berlinie-Hellersdorfie w etapach od 1994 do 2019 roku, elastyczne przeprojektowywanie mieszkań i tworzenie wewnętrznych dziedzińców jako miejsc komunikacji. Proponuje również nowe podejście do "Plattenbauten" i ich przestrzeni zewnętrznych. Ponadto samowolne rozbudowy dokonywane przez mieszkańców miały sprawić, że osiedle coraz bardziej się rozrastało.

w 1996 roku ukazała się niewielka broszura dokumentacyjna wydana przez L'Harmattan , Paryż, tylko w języku francuskim: ENFIN CHEZ SOI, Réhabilitation de Préfabriqués (FINALLY AT HOME Rehabilitacja budynków prefabrykowanych). Nieliczne dokumenty i książka Krolla, która do tej pory ukazała się tylko w języku francuskim, są więc pozostałym świadectwem planowanej przebudowy. W samej osadzie zrealizowano jedynie pojedyncze elementy dekoracyjne. Podstawowa idea "inkrementalizmu" - rozważna zmiana warunków życia w porozumieniu z mieszkańcami - wciąż czeka na realizację.

Wystawa staje się stacją badawczą, która rozwija się wraz z odkryciami i rozmowami na miejscu z osobami zaangażowanymi w tamtym czasie. Esej fotograficzny autorstwa fotografa Arne Schmitta (Kolonia/Zurych), prace projektowe artystki graficznej Madeleine Stöber (Berlin) oraz wypowiedzi Jochena Beckera (station urbaner kulturen) i Jesko Fezera (Studio Experimentelles Design, Hochschule für Bildende Künste Hamburg) sytuują plany Luciena Krolla w teraźniejszości. Architektura wystawy powstała dzięki wsparciu Kooperative für Darstellungspolitik. Wyniki zebrano w publikacji adocs Verlag Hamburg we współpracy z Verlag der nGbK. Publikacja jest finansowana przez Senacki Departament Kultury i Europy.

grupa projektowa nGbK station urbaner kulturen: Juan Camilo Alfonso, Jochen Becker, Eva Hertzsch, Margarete Kiss, Constanze Musterer, Adam Page