Wystawa w Kolekcji Scharf-Gerstenberg po raz pierwszy poświęcona jest artystycznej relacji między francuskim surrealistą André Massonem a berlińskim artystą Ernstem Wilhelmem Nayem, którego sztuka stała się figurą abstrakcyjnego modernizmu w powojennych Niemczech Zachodnich.

wielkoformatowy obraz André Massona (1896-1987) "Masakra", który jest punktem wyjścia wystawy, powstał w 1931 roku. Rok później został opublikowany w dużym formacie przez Christiana Zervosa w czasopiśmie "Cahiers d'art". Na poziomie formalnym obraz ten oraz seria innych obrazów i rysunków Massona z tego samego okresu wykazują uderzające podobieństwa do prac Ernsta Wilhelma Naya (1902-1968) z lat 40. XX wieku.

Pod względem treści Ernst Wilhelm Nay i André Masson, którzy nigdy nie spotkali się osobiście, zajmowali w dużej mierze przeciwstawne stanowiska: Podczas gdy prace Massona koncentrują się na pamięci o okropnościach I wojny światowej, młody żołnierz Nay tworzy mitologiczny kontr-świat dla katastrofy II wojny światowej. Analityczny kubizm, opracowany w latach 1909-1912 przez Pabla Picassa (1881-1973) i Georgesa Braque'a (1882-1963), oraz "pismo automatyczne" ("écriture automatique"), po raz pierwszy propagowane przez surrealistów skupionych wokół André Bretona na początku lat dwudziestych XX wieku, były wzorem dla tego nowego języka formalnego. W latach 40. i 50. był on również używany przez artystów takich jak Asger Jorn (1914-1973), Georg Meistermann (1911-1990) i Theodor Werner (1886-1969).

Łącznie na wystawie prezentowanych jest około 70 prac.

Kurator

Kuratorem wystawy jest Kyllikki Zacharias, kierownik kolekcji Scharf-Gerstenberg.

Wystawa specjalna Nationalgalerie - Staatliche Museen zu Berlin