Historia kości słoniowej jest również historią ludzkości. Już 40.000 lat temu ludzie tworzyli przedmioty z kłów mamutów. Uznanie dla kości słoniowej przewija się przez wiele kultur na różnych kontynentach i przez tysiąclecia aż do dziś.

Same kły i przedmioty z nich wykonane zawsze były obiektem pożądania człowieka, a więc darem, towarem - i łupem.

To pragnienie uczyniło z nosiciela tego cennego materiału gatunek zagrożony, ponieważ do jego wydobycia konieczna jest śmierć słonia. Wystawa przygląda się temu napiętemu związkowi między słoniem, człowiekiem i kością słoniową.

Jej globalna i obejmująca całe epoki narracja prowadzi od małego do dużego: od fragmentu kości słoniowej, przez motyw kła, aż po całe zwierzę. Łączy kulturowe znaczenie kości słoniowej z aspektami historii naturalnej oraz społecznymi i ekologicznymi konsekwencjami jej wykorzystania.

Zgromadzono tu ponad 200 eksponatów ze światowej sławy muzeów, takich jak British Museum w Londynie, Museum für Angewandte Kunst w Wiedniu, Rijksmuseum Amsterdam czy Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze.

strasznie pięknie przedstawia relację słoń - człowiek - kość słoniowa w niezwykły sposób i z szerokiego spektrum perspektyw: od materiału i jego obróbki do motywu kła w jego kolonialnych konotacjach, od zastosowania kości słoniowej w medycynie i jej związku z ideałami piękna do jej roli jako symbolu wyrafinowania, od słonia jako przedstawiciela władzy, obiektu polowań, do słonia jako obiektu sztuki.wystawa pokaże również słonia jako przedstawiciela władzy, obiekt polowań i gatunek zwierzęcia, który należy chronić, jako ważne ogniwo w cyklu natury oraz jako nośnik znaczeń w religii, micie i refleksji artystycznej.

Szczególnym elementem wystawy są Głosy z kości słoniowej: instalacja umożliwia wypowiedzenie się różnym ekspertom, konserwatorom, celnikom i kolekcjonerom kości słoniowej. Wypowiedzi, z których część jest kontrowersyjna, tworzą forum dla różnych postaw i wielogłosowych perspektyw oraz umieszczają temat w kontekście etycznym, globalnym i politycznym. Jak surowiec biologiczny, którego wydobycie wiązało się i wiąże z niekiedy drastycznymi konsekwencjami dla zwierząt i ludzi, może być w ogóle prezentowany w muzeum? Wystawa stawia również to pytanie. Swoją wzorcową prezentacją przyczynia się do rozwoju nowego typu muzeum, które nie jest "wieżą z kości słoniowej": miejscem rozmów i nawiązywania kontaktów. Wystawa jest więc także wystawą o możliwościach wystawiennictwa.

Wystawa jest częścią klastra programowego, na który składają się: program mediacyjno-edukacyjny, cykl dyskursów i filmów oraz dzień tematyczny.

Program edukacyjno-rekreacyjny schrecklich schön rozpoczyna się 1 września 2021 r. Rezerwacji można spodziewać się od połowy sierpnia. Oferty dla grup można rezerwować w języku niemieckim i angielskim, na życzenie również w innych językach.

Wystawa Fundacji Humboldt Forum w Pałacu Berlińskim we współpracy z Muzeami Narodowymi w Berlinie i Muzeum Historii Naturalnej, kuratorami są Grit Keller, Alberto Saviello i Daniel Tyradellis, przy współpracy Aniki Winge, na podstawie pomysłu Raffaela Dedo Gadebuscha. We współpracy z Muzeami Narodowymi Kenii.

Wspierany przez pełnomocnika rządu federalnego ds. kultury i mediów.