Belweder Pfingstberg

Belweder na wzgórzu Pfingstberg (Belvedere Pfingstberg) miał być według planów Fryderyka Wilhelma IV ogromnym założeniem, złożonym z tarasów, kaskad i perystaz. Wzorem były wille w stylu włoskiego renesansu. Podczas dwóch faz budowy w latach 1847-1852 i 1861-1863 architekci: Ludwig Persius, Ludwig Ferdinand Hesse i Friedrich August Stüler zaprojektowali jedynie założenie o podwójnych wieżach. Okala ono dziedziniec ze zbiornikiem wodnym, otoczonym arkadami, perystazami i galeriami. Z galerii można dojść do dwóch gabinetów w stylu mauryjskim i rzymsko-pompejańskim. Wolno stojące schody prowadzą na dach portyku, z którego rozciąga się widok na okolony skrzydełkowym murem dziedziniec z trawnikiem i pergolą oraz świątynią Pomony. Zbudowany w 1801 r. w formie greckiej świątyni pawilon herbaciany, uważany jest za pierwszą budowlę, którą zaprojektował Karl Friedrich Schinkel. Dach, osłonięty markizą, może służyć jako taras widokowy.
Historyczny zespół, po II wojnie światowej bardzo podupadły, poddano od 1992 r. z inicjatywy stowarzyszenia „Förderverein Pfingstberg” restauracji, finansowanej z darowizn. Dziś znowu roztacza przed zwiedzającymi przepiękny widok na Poczdam i jeziora Haweli. Podczas miesięcy letnich odbywają się tutaj dodatkowo liczne imprezy kulturalne.