Niemieckie Muzeum Niewidomych (Deutsches Blinden-Museum) zajmuje się ukazaniem w perspektywie historycznej całokształtu zagadnień związanych z problemami osób niewidomych i niedowidzących w Niemczech. Na ponad stu metrach kwadratowych powierzchni wystawowej zdjęcia, przyrządy i sprzęt pomocniczy dokumentują aspekty socjalno-historyczne, pedagogiczne i integratywne tej placówki.

Muzeum, założone w 1890 r. przez Karla Wolffa z „Królewskiego Zakładu dla Niewidomych w Steglitz”, otrzymało w 1906 r. własną siedzibę na obecnym miejscu.

Ponad tysiąc eksponatów unaocznia rozwój dziedziny zajmującej się problematyką osób niewidomych    i niedowidzących oraz postęp techniczny w zakresie przygotowania odpowiedniego sprzętu. I tak część wystawy poświęcona jest osobie Louisa Braille i jego wynalazkowi, jakim był nim alfabet dla niewidomych, nazwany później jego imieniem, Muzeum podejmuje także tematykę kształcenia zawodowego osób niewidomych i niedowidzących w przeszłości i obecnie, gromadzi materiały pomocne w nauce i sprzęt umożliwiający integrację ze światem pracy.  Dalsza część wystawy obraca się wokół organizacji czasu wolnego i prezentuje wyroby rzemieślnicze oraz dzieła artystów z wadą wzroku.  W specjalnej sali zwiedzający mają możliwość wypróbować eksperymentalnie przyrządy do pisania, jakimi posługują się niewidomi, wypróbować ich gry i identyfikować przedmioty przez dotyk.  

Muzeum jest zamknięte z powodu remontu i ma zostać ponownie otwarte latem 2025 roku.