Po wyborach do Reichstagu 5 marca 1933 r. Oddziały Szturmowe NSDAP (SA) wystąpiły brutalnie wobec politycznej opozycji. W Berlinie powstały pierwsze obozy koncentracyjne i ponad 220 miejsc tortur oraz prowizorycznych zakładów karnych. Jednym z pierwszych obozów koncentracyjnych, który istniał od marca do grudnia 1933 r., było więzienie SA przy General-Pape-Straße w Berlinie-Schöneberg. Budynek został wzniesiony ok. 1900 r. jako gmach gospodarczy Pruskich Oddziałów Kolejowych. W 1992 r. Warsztatowi Historycznemu „Papestraße” udało się zidentyfikować byłe więzienie. Pomieszczenia piwniczne, służące niegdyś za cele więzienne, zostały zachowane w ówczesnym stanie - na ścianach widnieją napisy i daty. Miejscowa ekspozycja dokumentuje od marca 2013 r. historię więzienia.
Esesmani przesłuchiwali i torturowali w tym miejscu przede wszystkim politycznych dysydentów i Żydów. Wśród więźniów byli socjaldemokraci, komuniści i działacze związków zawodowych, żydowscy lekarze i adwokaci. Do tej pory znanych jest niemal 500 nazwisk więźniów z 1933 r. przy Papestraße. W wyniku tortur zmarło ok. 30 osób.