W latach 1942-1945 w Tegel-Süd znajdował się nazistowski obóz pracy przymusowej. Był on prowadzony przez filię firmy Borsig i z pojemnością 1500 osób należał do największych obozów w Berlinie. "Robotnicy ze Wschodu" - Rosjanie, Ukraińcy i Białorusini, a od 1943 roku także francuscy i włoscy internowani wojskowi - byli tu zakwaterowani i zastępowali niemieckich robotników, którzy zostali powołani do wojska. W obozie mieszkali również robotnicy przymusowi; udokumentowane są 23 urodzenia kobiet z Europy Wschodniej.

Budynki obozowe, kamienne świadki nazistowskiej pracy przymusowej, były po wojnie wykorzystywane jako szkoła, dom wychowawczy dla dziewcząt i szkoła ogrodnicza. W 2010 roku powstał tu dzielnicowy pomnik, gdzie dziesięć betonowych ławek wizualizuje te różne zastosowania. Od 2016 roku w byłym baraku obozowym mieści się muzeum, które ilustruje dobrze udokumentowaną historię obozu za pomocą dokumentów, fotografii i artefaktów z życia codziennego robotników przymusowych.

Miejsce pamięci jest reprezentatywne dla 140 znanych obozów w Reinickendorfie. W 1944 roku w Reinickendorfie było ponad 30.000 robotników przymusowych, a w całym Berlinie około 400.000.