Będący prywatną własnością i nadal zamieszkały Schloss Tegel (pałac w Tegel) pochodzi z dworku, zbudowanego w 1558 r. dla sekretarza nadwornego księcia elektora brandenburskiego, Joachima II. W 1766 r. dworek stał się własnością rodziny von Humboldt. 

Wilhelm von Humboldt, filozof, językoznawca i założyciel Uniwersytetu Berlińskiego oraz jego brat, przyrodnik Alexander von Humboldt, spędzili tutaj swoje dzieciństwo. Po zwolnieniu ze służby państwowej w 1819 r. Wilhelm von Humboldt powrócił do rodzinnego domu i zlecił architektowi Karlowi Friedrichowi Schinklowi przebudowę renesansowego dworku zarówno wewnątrz jak i zewnątrz w stylu klasycystycznym. 

Westybul został urządzony w stylu rzymskiego atrium z leżącą pośrodku fontanną. Gabinety i salony wyposażono w antyczne rzeźby i odlewy, które Wilhelm i Caroline von Humboldt nabyli przede wszystkich podczas kilkuletniego pobytu w Rzymie. Zachowane w większości oryginalne pomieszczenia odzwierciedlają świat idei Humboldtów i są imponującym przykładem wiernej adaptacji antyku w ówczesnych czasach. W ramach oprowadzania można je zwiedzać. 

Schinkel zaprojektował w 1829 r. również grób rodzinny w parku. Kolumna z rzeźbą Spes, rzymskiego uosobienia nadziei, dłuta Bertela Thorvaldsena jest widoczna z pałacu.