Muzeum (Museum Blindenwerkstatt Otto Weidt) opowiada historię warsztatu dla niewidomych prowadzonego przez Ottona Weidta. Tutaj, w podwórzu nieopodal dziedzińców „Die Hackeschen Höfe“, drobny fabrykant Otto Weidt zatrudniał podczas II wojny światowej głównie niewidomych i niesłyszących Żydów. Produkowali oni miotły i szczotki również dla wehrmachtu, dlatego zakład zaszeregowano jako „ważny dla wojska”. 

Różne historie życiowe ilustrują próby ratowania swoich żydowskich robotników przed prześladowaniem i deportacją podejmowane przez Ottona Weidta. W tym celu Weidt organizował dla swoich podopiecznych sfałszowane dokumenty i środki żywnościowe oraz wielokrotnie przekupywał urzędników gestapo. Gdy zagrożenie rosło, szukał dla wielu kryjówek. Jedna z nich znajdowała się w pomieszczeniach dzisiejszego muzeum. 

Pomieszczenia te są zachowane w dużej mierze w oryginalnym stanie. Za pomocą fotografii, listów i innych dokumentów oraz stacji medialnych wystawa uwidacznia, jak niebezpieczna była sytuacja Żydów, którzy pozostali w Niemczech. Jednocześnie upamiętnia ona tych „Cichych Bohaterów”, którzy ryzykowali własne życie, aby nieść pomoc ludności żydowskiej.