Nowe Muzeum (Neues Museum) uważane jest za pierwszorzędny dokument budownictwa muzealnego XIX wieku. Budynek, wzniesiony w latach 1843-1855 wg. projektu Friedricha Augusta Stülera, został silnie zniszczony w latach 1943 i 1945 podczas nalotów bombowych. Dopiero w 1955 r. rozpoczęto odbudowę powojennej ruiny, prowizorycznie zabezpieczono budynek i przeprowadzono remont fundamentów.
W 1997 r. architekt David Chipperfield otrzymał polecenie przywrócenia obiektu do dawnego stanu. Zrekonstruowano ciąg pomieszczeń i kubaturę, zrezygnowano jednak ze szczegółowego kopiowania historycznego pierwowzoru. Przy rekonstrukcji fasady i pomieszczeń wewnętrznych ślady historycznej architektury uwzględniono. Muzeum zgrupowało spójne chronologicznie i treściowo eksponaty pochodzące z trzech muzeów: Muzeum Sztuki Egipskiej i Zbioru Papirusów (Ägyptisches Museum und Papyrussammlung), Muzeum Prehistorii i Starożytności (Museum für Vor- und Frühgeschichte) oraz Zbioru Sztuki Antycznej (Antikensammlung). Ta przekrojowa prezentacja umożliwia zwiedzającym prześledzenie rozwoju kultury starożytnej na obszarze od Azji Przedniej po Atlantyk, od Afryki Północnej po Skandynawię.