Wywodzący się ze średniowiecznego grodu pałac Wusterhausen (Schloss Wusterhausen) zachował do dziś swoją strukturę „stabilnej renesansowej budowli“. Decydujący wpływ miał nań Fryderyk Wilhelm I Hohenzollern, "król-żołnierz", któremu posiadłość podarowali w 1689 r. jego rodzice. W Wusterhausen następca tronu Fryderyk Wilhelm opracował pierwsze podwaliny swoich reform administracyjnych, gospodarczych i wojskowych. Dowodził własnym pułkiem i rozpoczął tworzenie gwardii przybocznej, złożonej z wysokich żołnierzy. Będąc królem (1713–1740) korzystał z pałacu w okresie łowów. Pałac służył również jako rezydencja w miesiącach jesiennych, w której król mieszkał wraz z małżonką Zofią Dorotą Hanowerską i licznym potomstem, m. in. następcą tronu, Fryderykiem II.
W latach 1990. pałac odrestaurowano i wyposażono w meble z pierwszej połowy XVIII w. Pomieszczenie, w którym obradowało wśród tytoniowego dymu słynne niegdyś kolegium męskie, urządzono według obrazu z okresu ok. 1737 r. Zarówno ta sala jak i byłe królewskie komnaty mieszkalne są jak na czasy baroku niezwykle skromne. Uwagę przyciąga niemal 40 własnoręcznych dzieł „króla-żołnierza“, galeria oficerów i portrety rodziny królewskiej.