Pałac Sanssouci zamknięte

Ze względu na romantyczne położenie i przepiękną panoramę Fryderyk Wielki zlecił budowę na „łysej górze“ nieopodal Poczdamu swoją letnią rezydencję. Jak już obwieszcza nazwa "sans souci" ("beztroski"), znajdująca się od strony pałacowego ogrodu, owa letnia rezydencja miała być przede wszystkim na prywatny użytek króla. Tutaj pragnął zająć się filozofią, muzyką i literaturą, a po śmierci chciał być pochowany w krypcie obok pałacu.
Pod kierownictwem Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa zbudowano w latach 1745–1747 według szkiców króla jednopiętrowy pałacyk w rodzaju francuskiego "maison de plaisance". Centrum pałacu tworzą dwie reprezentacyjne sale, po wschodniej części znajdują się apartamenty Fryderyka, a po zachodniej ulokowano pokoje gościnne. W zwieńczonej kopułą Sali Marmurowej król przyjmował wyszukanych uczestników słynnych spotkań przy okrągłym stole. Biblioteka i Sala Koncertowa stanowią szczytowe osiągnięcie architektury wnętrz w stylu rokoko.
Budynki boczne – kuchnia i skrzydło dam – w tym układzie, jak prezentują się obecnie, zbudowano dopiero w 1840–1842 za panowania Fryderyka Wilhelma IV według projektu Ludwiga Persiusa.