Wzniesiony w 1962 r. budynek przy dworcu Berlin-Friedrichstraße, potocznie zwany „Pałacem Łez“ („Tränenpalast“), służył do 1990 r. dyktaturze Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec  (SED) jako hala odpraw obywateli opuszczających byłą NRD w kierunku Berlina Zachodniego. Jak żadne inne miejsce pawilon dokumentuje podział Niemiec i związane z tym losy ludzkie. Wiele tu było rozstań z przyjaciółmi i rodziną. W tym miejscu obywatele byłej NRD boleśnie odczuwali, że granica dla nich była zamknięta, inni z bezsilnością znosili szykanujące kontrole graniczne.
W 2011 r. Fundacja Muzeum Historii Republiki Federalnej Niemiec (Stiftung Haus der Geschichte der Bundesrepublik Deutschland) otworzyła w tym zabytkowym budynku wystawę stałą pt. „Doświadczenia graniczne. Życie codzienne podczas podziału Niemiec” ("GrenzErfahrungen. Alltag der deutschen Teilung"). Oryginalne obiekty, dokumenty, filmy i wywiady ze świadkami ówczesnych czasów obrazują oddziaływanie podziału Niemiec i granicy na życie codzienne Niemców.