Vorderasiatisches Museum (Muzeum Azji Przedniej) jest obok Luwru i Muzeum Brytyjskiego jednym z najznakomitszych zbiorów starożytnej sztuki orientalnej na świecie. Zlokalizowane w budynku Pergamonmuseum stanowi przegląd historii, kultury i sztuki krajów Azji Przedniej na przestrzeni 6 tysięcy lat. Eksponaty obejmują sztukę sumeryjską, babilońską i asyryjską oraz sztukę regionów północnej Syrii i Wschodniej Anatolii, czyli dzisiejszego Iraku, Syrii i Turcji. Światowy rozgłos zyskały rekonstrukcje monumentalnych budowli Babilonu, drogi procesyjnej, Bramy Isztar i fasady sali tronowej króla Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.) wykonanej z glazurowanych cegieł, które misternie poskładano z oryginalnych odłamków.

Znakomitymi przykładami monumentalnej architektury Azji Przedniej II i III tysiąclecia przed Chrystusem są zrekonstruowane fasady budowli o charakterze kultowym z Uruk. Gliniane tablice i pieczęcie udzielają informacji o początkach piśmiennictwa w czwartym tysiącleciu p.n.e. oraz o kulturze i sztuce Sumerów. Godne uwagi są także asyryjskie płaskorzeźby z pałacu starożytnego Kalchu (IX wiek p.n.e.), miasta będącego jedną ze stolic Imperium Asyryjskiego. Naczynia, biżuteria, sprzęt, płaskorzeźby z gliny i kamienia, kafle i drobna rzeźba – wszystko to świadczy o uzdolnieniach artystycznych i rzemieślniczych Asyryjczyków żyjących w drugim i pierwszym tysiącleciu p.n.e.