Wystawa rozpoczyna się od kartoteki pacjenta z archiwum Charité. Opowiada ona historię pacjenta, który został przyjęty do kliniki psychiatrycznej w 1909 roku. Tam niestrudzenie pracuje nad swoim wynalazkiem żaglowego sterowca, który nie tylko ma mu pomóc w pokonaniu psychiatrycznego muru. Chce zostać zapamiętany jako "Inżynier z Tarden".

Jego historia przenosi nas do czasów, gdy euforia zeppelinów była u szczytu, pierwszy sterowiec latał w przestworzach nad Berlinem, a psychiatria diagnozowała zbiorowy stan społeczny z "urojeniem wynalazku". Psychiatria, w tamtym czasie wciąż młoda dyscyplina akademicka, stara się opanować swój przedmiot: ludzką psychikę, definiując obrazy kliniczne.

Wystawa pokazuje wzajemne powiązania między psychiatrią, jednostką i społeczeństwem, ujawnia ich konstrukcje i projekcje oraz otwiera różnorodne przestrzenie rezonansowe z instalacją przestrzenną kolektywu Mahony, narracją literacką Teresy Präauer i rekonstrukcją żaglowego sterowca Bernda-Michaela Weisheita.