1 maja 2024 r. minęła dwusetna rocznica objęcia w posiadanie majątku Glienicke przez księcia Karola Pruskiego (1801-1883). Niewielka prezentacja w drugiej połowie roku koncentruje się teraz na życiu w Glienicke. W centrum wystawy znajdują się eksponaty berlińskiego prywatnego kolekcjonera Bernda Schmidta, uzupełnione kilkoma wybranymi eksponatami z kolekcji Pruskiej Fundacji Pałaców i Ogrodów Berlin-Brandenburgia (SPSG). Wybór obiektów konsoliduje stałą prezentację pokazywaną w Glienicke.

Carl wszedł w posiadanie tych terenów jako młody człowiek i zlecił przebudowę dworu na pałac według projektów Karla Friedricha Schinkla. Książę poświęcił również wiele uwagi ogrodowi, pierwotnie zaprojektowanemu przez Petera Josepha Lenné. Do końca życia letnia rezydencja Glienicke i ulubione miejsce tęsknot zajmowały szczególne miejsce w życiu rodziny książęcej.

Z jednej strony prezentacja koncentruje się na życiu księcia Carla, zilustrowanym na przykład wspaniałym statutem Zakonu Świętego Jana, którego książę był mistrzem, lub wyborem książek o jego podróżach. Jego żona księżniczka Maria, z domu księżniczka Saksonii-Weimaru (1808-1877), również spędziła wiele lat w Glienicke. Jej zainteresowanie medycyną jest udokumentowane w poświęconych jej książkach o medycynie; grafika przedstawia pięcioosobową rodzinę w ogrodzie.

Marie i Carl przyjmowali w pałacu wielu znamienitych gości. Księgi meldunkowe i zaproszenia świadczą o kulturze wizyt i uroczystości w Glienicke. Starsza siostra Carla, Charlotte (1798-1860), znana później jako Aleksandra Fiodorowna jako caryca Rosji, była szczególnie popularnym gościem. Rodzeństwo prowadziło intensywną wymianę listów, z których część jest prezentowana na wystawie. Prezenty od siostry, takie jak rzeźba fontanny "Laitière" w ogrodzie, również świadczą o intensywnej wymianie.