Fryderyk Wilhelm III zlecił pruskiemu "architektowi gwiazd", Karlowi Friedrichowi Schinkelowi, wybudowanie dwupiętrowego domu letniego w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu Charlottenburg.
Po śmierci króla w 1840 roku pawilon nie był już zamieszkiwany. Tymczasowo mieściła się tu część biblioteki domowej, w 1938 roku stała się muzeum. W 1943 r. budynek spłonął doszczętnie, zniszczeniu uległa także większość wyposażenia. Odbudowa w latach 1957-60 została przeprowadzona zgodnie z pierwotnymi planami. W 1970 roku zakończono również w znacznym stopniu rekonstrukcję dekoracyjnego wnętrza i muzeum zostało ponownie otwarte dla zwiedzających.

Od ponad 30 lat Nowy Pawilon prezentuje arcydzieła epoki Schinkla: romantyczne i biedermeierowskie obrazy Caspara Davida Friedricha, Carla Blechena, Eduarda Gaertnera i Karla Friedricha Schinkla, a także meble, rzeźby, porcelanę i berlińskie wyroby żelazne z początku XIX wieku. Nowa stała wystawa, która będzie dostępna dla zwiedzających od 4 grudnia, podejmuje ten temat.

Na parterze, w trzech pomieszczeniach można ponownie doświadczyć sztuki przestrzennej z okresu Schinkla. Zachowana została część wnętrz z czasów budowy, a utracone dzieła sztuki zostaną zastąpione porównywalnymi obiektami. Dzięki darowiźnie Przyjaciół Pruskich Pałaców i Ogrodów zakupiono krzesło Schinkla.
Pozostałe sale wystawowe na parterze poświęcone są różnym tematom sztuki początku XIX wieku: romantycznej recepcji średniowiecza, berlińskiemu malarstwu wedutowemu oraz sztuce portretowej w malarstwie i rzeźbie.

Na górnym piętrze nowa wystawa stała koncentruje się w coraz większym stopniu na twórczości Karla Friedricha Schinkla. Podkreślane są jego wybitne osiągnięcia w architekturze, malarstwie i różnorodne, bardzo wpływowe prace projektowe, w tym odlewnictwo żelaza i meble.
Drugim punktem ciężkości jest prezentacja najważniejszych dzieł malarstwa z początku XIX wieku. Wreszcie można je ponownie zobaczyć na wystawie publicznej: "Poranek w Karkonoszach" i "Port" Caspara Davida Friedricha, widoki Berlina, Moskwy i Paryża Eduarda Gaertnera oraz "Ruiny nad Zatoką Neapolitańską" Carla Blechena.