W 1771 r. Fryderyk Wielki zlecił przebudowę oranżerii, powstałej w 1745 r. wg projektu Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa, na pałac gościnny. Przebudową budynku, leżącego obok pałacu Sanssouci, kierował Johann Christian Unger. Skromna fasada, pozbawiona niemal dekoracji, niczym nie wskazuje na wspaniałość i odświętny charakter wnętrz. Architektura wnętrz powstała w stylu późnego rokoko o wysokiej jakości.

W centrum pałacu (Neue Kammern) leży wyłożona szlachetnymi kamieniami Sala Jaspisowa, udekorowana wielkim malowidłem plafonu prezentującym boginię Wenus. W Galerii Owidiusza, sali o charakterze francuskich galerii lustrzanych, 14 pozłacanych reliefów stiukowych według motywów dzieła rzymskiego poety „Metamorfozy” zaskakuje radością zmysłów.

Komnaty gościnne wykonano jako Gabinet z Intarsjami, Gabinet z Lakami czy też Gabinet z Obrazami. Szczególnie godne uwagi są Gabinety z Intarsjami, zaprojektowane przez braci Spindlerów.